.
|
|
Zadora.
W polu błękitnym lwia głowa
czarna w prawo, ziejąca ogniem. W klejnocie nad hełmem w koronie taka sama
lwia głowa jak na tarczy. Tradycja wywodzi ten herb z Francji lub
Niemiec. Z germańskim pochodzeniem Zadory łączy się następująca legenda.
Podczas walk z Germanami Rzymianie, aby przestraszyć przeciwnika, często
nakładali szyszaki w kształcie lwich łbów buchających płomieniem. W czasie
jednej z bitew germański wojownik imieniem Zadora, nie tracąc ducha, zabił
Rzymianina noszącego taki właśnie hełm, zerwał mu z głowy szyszak i ofiarował
swemu monarsze. Za swój czyn otrzymał herb z Iwią głową ziejącą płomieniem.
Herb najbardziej rozpowszechniony
na ziemi krakowskiej, sandomierskiej, a po unii w Horodle - także na Litwie. |
| Zadorą posługiwały się
następujące polskie rodziny szlacheckie: Bartoszewski, Bąk, Bichau, Borch,
Borek, Borski, Brochowski, Brohomir, Bychowski, Chrząstowski, Ciesielski,
Cimiński, Ciszewski, Dowgiałło, Gliszczyński, Hawnulewicz, Hołowczyc, Jaszkowski,
Karwowski, Krzętowski, Kurowski, Lanckoroński, Lechnicki, Lenczewski, Leniecki,
Lipiński, Łączkowski, Majewski, Marszałkowicz, Narbut, Niwicki, Paskudzki,
Paszkowski, Piasecki, Prondzyński, Przecławski, Rosperski, Rusakowski,
Russocki, Rwocki, Siekierzyński, Strzyszka, Strykowski, Suchorzewski, Szwejcer,
Walter, Włodzisławski, Wojakowski, Wojeński, Wrzeszcz, Zadorski, Zawisza,
Życieński. |
|